DE VOORSPELLING VAN DE EINDTIJD VAN DE PIRAMIDE VAN GIZEH

Vandaag de dag hebben veel dienaren van het goddelijk Plan moeite met hun vrijwillige werk van Bevrijding. Door de hele geschiedenis heen, en vooral tijdens de groei van Gnostische groepen, waren er zulke periodes. Dat waren periodes waarin zich de grootste moeilijkheden van buitenaf voordeden, vooral juist vlak voor het moment dat men succes zou behalen. Dat waren tijden waarin ernstige problemen en begoochelingen succes dreigden te verhinderen. De mensheid bewaart nog steeds de herinnering aan sommige van deze gebeurtenissen in de vorm van legenden en vertellingen die hiernaar verwijzen.

De moeilijkheden waar de succesvolle Gnostische groepen uit het verleden mee te maken kregen, waren voor alle groepen erg verschillend, want die werden altijd bepaald door de altijd wisselende straling en spanning van de planetaire en zodiakale invloeden van het desbetreffende sterrejaar. (Een sterrejaar is een periode van 25.000 – 26.000 jaar.)

Succesvolle heilige genootschappen op Aarde hebben tijdens hun ontwikkeling altijd al zwaar te lijden gehad van wrede vervolging door vijandige agressors, en dit is in de afgelopen drieduizend jaar dan ook herhaaldelijk het geval geweest met verschillende dienaren van het Plan, bijvoorbeeld met de Katharen, de Manicheeërs en de klassieke Rozenkruisers. Al die vervolgingen waren onlosmakelijk verbonden met de kosmische en atmosferische invloeden van hun tijd.

We kunnen, met andere woorden, zeggen dat het principe dat de wortel is van een ware Gnostische ervaring op een planeet waar onwetendheid heerst, altijd dezelfde zal zijn. Alhoewel de volgorde van de gebeurtenissen en de heersende omstandigheden in iedere periode verschillend zijn, kan er zich niets ontwikkelen dat niet in het verleden al eerder is gebeurd. De eeuwige rondgang binnen het sterrejaar maakt dit tot een absolute zekerheid.

Het dualistische universum als systeem, als een kosmisch veld in de goddelijke Geest, is vanzelfsprekend een deel van een veel groter veld, een grotere Kosmos, waar het uiteraard afhankelijk van is. Het dualistische veld vormt min of meer een afgescheiden geheel, want het is als het ware afgesneden van de rest van het Omniversum, doordat het in essentie diametraal tegenover het Goddelijk Plan van Evolutie staat.  Voor zover het dualistische veld dus een afgescheiden geheel vormt, ondergaat het, als afgescheiden kosmos, een correctie door de Logos van het systeem. Het wordt dan gezuiverd van alle disharmonie en negativiteit die er in die sfeer aanwezig is, en dit zal iedere keer opnieuw het dualistische veld tijdelijk tot een ongeschikte plaats dreigen te maken voor al het leven.

Het is het uiterst tragische lot van alle archonten*, aeonen en hun afgezanten en krachten dat zij  zich vanwege hun natuurlijke aard tegen de Logos zullen verzetten. Zij zullen zich tegen Hem en Zijn correctie keren. Dat komt doordat ieder in beginsel dualistisch wezen zichzelf zal proberen te handhaven en zich zal willen beschermen. Als een dualistisch wezen op een of andere manier en voor een of andere reden gecorrigeerd wordt en hij zijn natuurlijke aard volgt, dan zal hij zich tegenover de Corrector opstellen en zich tegen ieder proces verzetten dat hem en zijn vertrouwde wereld bedreigt.

* Archont is een Gnostische term voor een kwaadaardig wezen in de subtiele wereld. De Archonten zijn onbelichaamde wezens die zich richten op het domineren en controleren van de hele wereld. Zij hebben de mensheid al eeuwenlang tot slachtoffer gemaakt vanuit de verborgen kant van het leven. Hun gezamenlijk kwaad vormt het plan van de 'antichrist' aangezien zij zich doelbewust tegen het Plan van Bevrijding keren, wat juist het plan is van de Kosmische Christus. De Archonten zijn de heersers van de Aeonen en ze vormen een hiërarchische groep die ruimte en tijd domineert. De archonten en aeonen vormen samen grote metafysische krachten die gevoed worden door de onwetende mensheid. Ze maken misbruik van de hele gevallen** natuur, inclusief de mens, doordat ze deze tot onheilige activiteit aanzetten om daar zelf profijt van te trekken. Ten koste van onzegbaar groot lijden van de mensheid hebben deze wezens bevrijding gevonden van het rad van wedergeboorte, want – en dat tekent hun grenzeloos zelfzuchtige instelling – zij kunnen hun vrijheid alleen behouden door het lijden in de wereld onbeperkt in stand te houden en te vergroten. Als geheel worden zij soms de dualistische hiërarchie genoemd, of de 'prins van deze wereld'. De overgrote meerderheid van alle paranormaal begaafde mensen, zoals helderzienden, mediums (channelers) en mensen met intuïtieve ('spirituele') gaven ontvangen begeleiding en impressies van deze dualistische hiërarchie, en dus niet, zoals de mesten graag willen geloven, van het Genootschap van de Christus.

** In de eeuwige Heilige Geschriften wordt de wereld waar de mens in leeft altijd beschreven als een gezonken, gevallen wereld. De mens is ongoddelijk, gevallen uit Genade, en daardoor onderworpen aan de wetten van geboorte en dood. De Boeddha maakte deze waarheid duidelijk door het zo te stellen: Al het leven in samsara – deze wereld van illusies – is lijden. En Jezus, de Christus uit het Vissentijdperk, zei: Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld.

De Logos roept ons via de allesdoordringende Lichtkracht van de Christus. En als we gehoor geven aan die Roep door het Pad te volgen, dan zullen we onmiddellijk vervreemding en vijandigheid in de gevallen wereld ervaren, omdat we door ons besluit veel vijanden maken. Ons lot zal net als alle andere dienaren van de Waarheid zijn. Zoals we al eerder hebben gezegd, zal de Logos in de cyclus van het sterrejaar periodiek in de hele situatie van dualistische gebeurtenissen ingrijpen om deze te zuiveren. Dit vloeit altijd voort uit de Eeuwige Liefde die het Al, en dus ook de dualiteit, in stand houdt. Maar alles dat in de dualiteit geschapen is, zal onmiddellijk de Logos daarin weerstreven. Dit moet wel zo zijn, omdat het niets anders kan doen vanwege zijn gebondenheid aan de wetten van de gevallen natuur. Zo moeten we alle leven-onder-de-wet beschouwen.

Dit is het lot van de Kwade Geest die eeuwenlang is uitgebeeld door vele denkers, dichters en zieners.

Ik groet U, Uw Licht,

dat mijn domein doordringt.

Ik groet U, Gij die de weg gaat

die ik bevecht met bittere strijd.

Ik weet dat de overwinning aan U zal zijn, O Heer,

maar toch verzet ik mij  tegen U!

Dat is mijn lot tot aan mijn dood.

Tot het allerlaatste uur

zal ik mij tegen U verzetten, O Heer!

We weten allemaal dat de mens in een gebied leeft waar niet alleen mensen leven die het nieuwe Levensveld dienen dat op het punt staat aan de greep van de gevallen wereld te ontsnappen. Dit gebied zal daarom volgens de wet van dualiteit te maken krijgen met weerstand van veel mensen. Bovendien is de Aarde een periode ingegaan van wereldwijde correctie door de Logos, en als gevolg daarvan zullen alle archonten, aeonen en hun vazallen in de gevallen wereld zich mengen in de strijd tegen de loop van de gebeurtenissen. Dit is de reden dat onze levenssfeer zo vol complicaties en spanningen is. Er ontwikkelt zich nu een welhaast overweldigend verzet tegen de atmosferische kosmische revolutie, de Redding van de Logos, en ook tegen een wijdverbreide Gnostische beweging die zich op dit moment – voor het grootste deel 'ondergronds' – ontwikkelt.

De fundamenten van deze dualistische wereld staan te schudden, en tegelijkertijd ontwikkelt zich een enorm verzet tegen de intenties van de Logos.

Alles uit de dualistische natuur richt zich op individualisatie om zo zijn doelen te verwezenlijken. Ieder mens die in de dualistische gevallen wereld geboren is, moet zich daarom wel aan de wetten van ruimte en tijd aanpassen. Dit zijn wetten van isolatie, verdriet, strijd om het bestaan, en de wetten van de dood. Deze wetten – de uitdrukkingen van de gevallen geest van dualiteit – vormen de grote en verderfelijke nemesis van de mensheid, en op Aarde hebben ze geleid tot onuitsprekelijk lijden. Dit schept een situatie waarin verreweg de meeste mensen zich richten naar alle theorieën en praktijken van zelfhandhaving. Slechts een heel klein percentage van de mensheid zoekt wanhopig naar integratie, naar vereniging met God, orde, rust, balans en harmonie in de dualistische wereld. Zo'n horizontale zoektocht zal echter altijd vruchteloos blijken, omdat het onmogelijk is om integratie te verwerkelijken in een bestaansveld dat daar volkomen ongeschikt voor is. Daarom zullen alle pogingen in die richting allemaal falen. Het resultaat zal geen integratie zijn, maar eerder kristallisatie, een natuurlijk langzaam wegkwijnen dat inherent is aan de gevallen noodorde* van geboorte en dood.

* Deze dichte wereld werd lang geleden door de Elohim ingesteld als een noodmaatregel, een levensveld dat dient als quarantaine, omdat de gevallen mensheid zo misschien een uiteindelijke vernietiging bespaard kon blijven. De mens kreeg zo, in de noodorde, de kans om zichzelf te redden, maar helaas is hij al eeuwenlang de weg kwijt. Dat is waarom de mens geconfronteerd wordt met een ingreep van de Christus aan het einde van een wereldcyclus, zoals we vandaag de dag meemaken.

Ware Integratie is een volledig existentieel verdwijnen uit deze gevallen wereldorde, en dat verdwijnen gebeurt door samen te smelten met een andere Levensgeest en door het ontstaan van een heel andere bestaansvorm die wel aan de goddelijke Geest is aangepast. Dit is het enige doel van al het leven in alle rijken in de gevallen natuur.

De 'Wederkomst van de Christus' aan het eind van de cyclus – de terugkeer van het Avatarbewustzijn – is een poging om allen die ware Integratie zoeken en die er klaar voor zijn, bijeen te brengen. Het zal ze verder aansporen het grote proces van Wedergeboorte te ondergaan. Wij die dit Pad wensen te volgen zijn al begonnen om de grote begoocheling van deze wereld in principe te verlaten. Dat betekent dat zij in praktijk de Weg gaan die naar transmutatie en vernieuwing leidt, en dat zij dagelijks de oude natuur laten sterven en de nieuwe Natuur laten groeien die wel volledig in harmonie is met Johannitische en de op de Christus gerichte wetten. We hebben echter gezien dat het dualistische veld, de natuurlijke staat waarin we zijn geboren, het niet eens kan zijn met dit proces van wedergeboorte. Het zal het weerstreven en het zal proberen ons tegen te houden, omdat het zichzelf wil handhaven. Dat is de reden dat als we de wereld van lijden en dood willen verlaten, de hele dualiteit zich tegen ons zal keren via al zijn schepsels en scheppingen, meteen vanaf het moment dat het duidelijk wordt dat het ons niet langer kan vasthouden met zijn elektromagnetische krachten.

Tijdens de loop van de kosmische cycli komen er echter perioden waarin het grote bevrijdende proces van Wedergeboorte zich makkelijker en sneller voltrekken kan. Zulke perioden volgen onmiddellijk op de tijd waarin het dualistische veld wordt gezuiverd van alle disharmonie en kwaad. In de voorgaande cycli op Aarde heeft het kwaad altijd opnieuw de kop opgestoken om zich te verzamelen voor een nieuwe aanval op het ware Leven. Dit komt doordat deze wereld, dit levensveld, een gevallen en dus ongoddelijke menselijke aard herbergt. Iedere keer is het doel van zo'n zuivering het opnieuw openen van de deur naar Bevrijding voor de menselijke microkosmossen* die in de gevallen wereld gevangen zitten.

* Een microkosmos is een miniatuurkosmos die bestaat uit de voertuigen van de persoonlijkheid (het fysieke, etherische, astrale en mentale lichaam) en het aurawezen.

De Bestemming der Tijden is bepaald. De Overwinning der Cycli is staat vast, en het Goddelijk Plan voor Bevrijding van de Wereld kan niet mislukken. Desondanks zullen de archonten, aeonen en hun vazallen tot het einde toe weerstand bieden aan het onvermijdelijke recht.

Alle stralingen en energieën die zich voordoen vanwege de kosmische wetten, beschrijven in hun interventie met het hele gevallen universum en het iedere sterfelijk mens terugkerende banen – cirkels, spiralen en ingaande en uitgaande stralingen. We hebben het dan niet over astrologische invloeden, want we richten onze aandacht allerminst op de uitstralingen van planeten en tekens van de zodiak die ons relatief gezien subtiel beïnvloeden. Nee, hier hebben we het over interkosmische stromingen – interkosmische stromingen waarvan de bron niet in het dualistische universum ligt, maar in de sferen van voorbij het gevallen rijk. In het hele dualistische universum zijn er immense kosmische stromingen voortdurend actief, en kosmische stromingen en stralingen beschrijven banen en volgen hun weg.

Er zijn dus ingaande en uitgaande stralingen – stralingen die een zekere tijd nodig hebben hun cyclische reis te voleindigen, en stralingen die voortdurend terugkeren, hetzij op een hoger hetzij op een lager vlak. Het zal op een hoger vlak zijn als het niveau van de mensheid daar de gelegenheid toe geeft, en het zal op een lager vlak zijn als de mensheid een degenererende weg volgt. Al deze interkosmische stromingen en stralingen zijn beïnvloeden ieder levend wezen en leren hem iets, ongeacht of dat nou een engel is, een mens, een dier, een plant, of een mineraal. Echter, onze reactie op deze interkosmische straling kan sterk verschillen, en daardoor kan één en dezelfde straal de ene groep tot Leven wekken, maar tegelijk extreem destructief en fataal zijn voor een andere groep. Dat maakt duidelijk dat in een orde van tijd en ruimte als de onze geldt dat alle dingen komen en weer gaan, om later weer opnieuw te verschijnen.

Een analyse van de natuurlijke loop der dingen, bijvoorbeeld een analyse van de gebeurtenissen in het jaar 2000, is volledig gelijk aan een soortgelijke loop van honderden of duizenden jaren geleden. Bedenk dat er op dit moment enorme interkosmische krachten werkzaam zijn die ons allemaal raken en die diep op ons ingrijpen. Als we daarbij rekening houden met het feit dat deze interkosmische stralingen een baan beschrijven, dan wordt het duidelijk dat deze zelfde stralingen de mens al eerder hebben geraakt en dat ze dat in de toekomst weer zullen doen.

Stel nu dat we bijvoorbeeld tienduizend jaar geleden ook leefden. Dan zouden we op grond van onze ervaring van die voorgaande keer in staat moeten zijn om heel precies de feiten te bepalen en vast te leggen die zich heden ten dage afspelen. Dat is ook waarom een voorspelling voor de mensheid van duizenden jaren geleden min of meer gelijk is aan een voorspelling van het heden, als de mens nu hetzelfde punt als toen bereikt heeft op een bepaalde elektromagnetische baan. Daarbij moeten we natuurlijk wel rekening houden met de sociale technische en politieke verschillen.

Zo kunnen we begrijpen hoe het kan dat bijvoorbeeld de Grote Piramide van Gizeh een compleet deel beschrijft uit de toekomstige geschiedenis van de mensheid. Op die manier kan de chronologie van de Piramide van Gizeh het lot van de mens beschrijven van een stuk van een heel sterrejaar.

De piramide van Gizeh  bevat een chronologie van ongeveer 6300 jaar. Daarin spreekt het van twee lotsbeschikkingen, namelijk die van de mensheid in bevrijdende zin, en die van de mensheid in de zin van verval en verwoesting, omdat dezelfde interkosmische straling, zoals we al hebben gezegd, verschillende reacties teweeg zal brengen, namelijk zowel positieve als negatieve.

Dit brengt ons bij de vraag over het onmiddellijke lot van de mensheid op Aarde, het lot van meegeven met verandering, of het lot van het verzet ertegen. Als we positief op de interkosmische straling reageren – als we inderdaad zo kunnen reageren – dan zal dat ons naar het Nieuwe Leven leiden waar alle ware profeten, zieners en Avatars over hebben gesproken. Zo niet, dan zullen we van de Nieuwe Aarde worden geëlimineerd. Zo is het nu, en zou zal het altijd zijn bij iedere eind-van-de-wereld-voorspelling. Iedere analyse van de werking van de interkosmische straling is altijd tweevoudig, en daarom zullen we deze feiten ook op allerlei manieren in de geschriften tegenkomen: "Als de Zoon van God verschijnt en het licht aanbreekt en de gezegenden zich tot hem verheffen, dan zal het Oordeel onmiddellijk volgen; de mensen die er niet voor gekozen hebben om onzelfzuchtig het Goddelijk Plan te dienen zijn dan afgesneden." Hier wordt verwezen naar het lot van de mensen die definitief hebben geweigerd om positief te reageren op de interkosmische straling, ofwel de "Roep van God".

Vroeg in de 21ste eeuw eindigt het tijdperk van de Grote Piramide. Daarna zal het echter niet iets uit het verleden zijn, een monument dat ons herinnert aan oude tijden, maar dan begint het onmiddellijk weer van voor af aan, omdat er interkosmische stromingen en stralingen zijn die een cyclus hebben van 6300 jaar.

***

Laten we de aard van de  Roep van God eens nader onderzoeken.

De Roep van God is niet een of ander heilig boek dat Gods activiteiten op Aarde beschrijft, of wat God van de mensheid wil! Ook is de Roep van God niet iets dat naar ons uitgaat via een Gnostische orde, of via één of ander kerkelijk lichaam. Nee, De Roep van God is een overvloed aan straling , een interventie van goddelijk Licht via het middel van de Christus. Daarom staat er "God is Licht" in de Heilige Schrift.

De Gnosis is een energetische interventie, en die energetische interventie – dat Licht – is een realiteit die direct in verband staat met ieder mens die vandaag de dag op Aarde leeft. We zijn in deze noodorde geboren om het doel van de gevallen wereld te leren begrijpen, en van daaruit tot spirituele triomf te komen, of anders gezegd: om het Pad van verlossing van de ziel te gaan volgen. Als we dat niet doen, dus als we de weg gaan van de dualistische verschijnselen, dan zullen we stranden in de rampen van de afsluitende fase van deze cyclus van de Aarde. In iedere nieuwe periode van bestaan, dus iedere wereldcyclus, krijgen we een kans om positief op de Roep van God te reageren. Als we dat nalaten, dan zullen we geliquideerd worden, dan zal onze microkosmos – iedere persoonlijkheid die geen berouw toont – met geweld worden gezuiverd en geleegd in het astrale Vuur. Het levensveld van onze Aarde zal ook gezuiverd worden, en gerecycled en gereorganiseerd om hem voor te bereiden op een nieuwe Manifestatiedag.

De wetten van de straling gelden voor ons allemaal, maar ze kennen geen pardon. Er is geen compromis mee mogelijk. We hebben de keus tussen positieve actie en de Glorie en Bevrijding die daarop zullen volgen, of de dood. Als we geen respons geven, dan zal Gods Genade onze microkosmos later een andere kans bieden, zodat er op een ander moment en een andere plaats een persoonlijkheid in de microkosmos kan verschijnen die misschien wel positieve respons geeft. De Roep van God zal in de noodorde blijven klinken totdat dat gebeurt.

In het geval dat er positieve respons wordt gegeven, dat wil zeggen, als we ons onvoorwaardelijk overgeven aan de hogere krachten, dan vindt er een nieuwe geboorte plaats in onze microkosmos, een transfiguratie, het ontstaan van een nieuwe Mens die eeuwig is en die wel in staat is om naar het Huis van de Vader terug te keren.

Als we echter negatief reageren en niet de Weg volgen die ons getoond wordt, dan zullen de bovengenoemde krachten onze microkosmos leeg maken door middel van de dood van de weerstand biedende persoonlijkheid die dus geen respons wenst te geven. Dit zal net zo lang worden herhaald als nodig is. We hebben niets om ons aan vast te houden, omdat onze eigen kleine wereld voor eeuwig gedoemd is om iedere keer opnieuw te worden geleegd en gerecycled.  

Onze noodorde zal ooit ophouden te bestaan, omdat het een dualistische is, en er is niets wat we kunnen doen om dat tegen te houden. Alles wat ontstaat, verdwijnt ook weer, om daarna weer te opnieuw te verschijnen. Nooit zal deze noodorde, deze dualistische natuur, permanent kunnen worden, want hij is per definitie fundamenteel aan verandering onderhevig. De ene persoonlijkheid volgt op de andere, iedere keer in een nieuw en ander aspect van de wereld, en dus is er geen einde aan de nieuwe kansen die de microkosmos krijgt om terug te keren naar het Beloofde Land. Dit proces gaat maar door, leven na leven en dood na dood, totdat, aan het einde van een Kosmische Dag – een grote wereldcyclus of sterrejaar – een stralingswet een nieuwe Kracht los laat komen die alle gevallen en ongeïntegreerd leven van de Aarde wegvaagt.

Dan valt de Kosmische Nacht waarin het aangezicht van de Aarde volkomen zal worden veranderd.

Daaropvolgend zal er een nieuwe Manifestatiedag aanbreken, zoals het op Aarde al eeuwen gebeurt in steeds terugkerende cycli, en het proces begint dan onder nieuwe omstandigheden weer helemaal opnieuw, zodat de rest van de mensheid nu wel op de juiste manier kan gaan reageren. Boodschappers van de Gnosis dalen dan ook weer opnieuw af om de mensheid opnieuw de Weg naar Bevrijding te wijzen.

***

Er bestaan verschillende soorten kosmische nachten en daarom zijn er ook allerlei verschillende manifestatiedagen. Ze kunnen worden onderscheiden in grotere en kleinere manifestatiedagen; kleinere ontwikkelingen die alleen verband houden met de Aarde, en grotere die allerlei verschijnselen en transformaties teweegbrengen, bijvoorbeeld in het hele zonnestelsel. Het zodiakale systeem is gebonden aan soortgelijke, maar nog grotere perioden; en de perioden die heersen over de totaliteit van het hele Melkwegstelsel, zijn nog weer groter.

Als we van esoterische sterrejaren spreken, dan bedoelen we een periodes van ongeveer 25.200 jaar. In zo'n sterrejaar onderscheiden we twaalf perioden van elk ongeveer 2100 jaar, en de Gnosis verdeelt die 2100 jaar weer onder in drie perioden van 700 jaar. Iedere periode van 700 jaar brengt een belangrijke verandering in het bestaan van de mensheid. Een periode van 2100 jaar eindigt in een belangrijkere verandering en soms zelfs in de onrust en verwoesting van alle aspecten van het sociale leven, de hele mensheid en ook de Aarde of een deel van de Aarde. Hele continenten kunnen verdwijnen en nieuwe continenten kunnen verschijnen, en zo vinden geologische veranderingen dus periodiek plaats.

Het begin van wat we het Christelijke tijdperk noemen komt praktisch overeen met het begin van zo'n periode van 2100 jaar, en als we nu leven in het jaar 2004, dan is het duidelijk dat we de slotfase bereikt hebben. In deze fase kunnen we in de ontwikkelingen van de situaties en de mogelijkheden bewijzen vinden die aantonen dat destructie en vernieuwing er aan staat te komen.

Volgens de chronologie van de grote piramide – om precies te zijn: sinds 20 augustus 1953 – is de mensheid de periode van destructie ingegaan van deze 2100 jarige cyclus waar we nu in leven. Sinds 1953 moet de ontwikkeling naar bevrijding plaats gaan vinden, of anders zal vernietiging ons ten deel vallen. We weten dat deze verheffing begonnen is en dat de periode van destructie ook in de wereld te zien is.

De chronologie van de Grote Piramide vertelt van straling met een cyclische rondgang van ongeveer 6300 jaar, die verdeeld is in drie perioden van 2100 jaar. Na drie van zulke perioden van 2100 jaar –dus na 6300 jaar – zal de zich ontwikkelende ramp veel radicaler zijn dan na een tussenliggende periode van 2100 jaar. En omdat het einde van zo'n periode van 6300 jaar er aan staat te komen, hoeven we ons niet af te vragen welk lot we kunnen verwachten voor de wereld en de mensheid.

Aan de andere kant is het ook zo dat de krachtige stralingscrisis, waar we in deze tijd mee geconfronteerd worden, ook een speciale betekenis heeft voor de Gnosis. Hij zal ons op een speciale manier beïnvloeden als onze houding tegenover deze nieuwe ontwikkeling spiritueel gezien positief is! De Gnostische overwinning van de komende jaren zal daarom groter en glorieuzer zijn dan ooit tevoren in de laatste 6300 jaar. Hij zal zelfs belangrijker zijn dan enige voorgaande Dag des Oordeels  van het afgelopen sterrejaar, want we staan nu aan het eind van een grotere wereldcyclus.

Stel dat we dat hele sterrejaar van 25.200 jaar geleefd zouden hebben, dan zouden we dus niet 30, 40, 50 of 60 jaar oud zijn, maar dan zouden we al 25.200 jaar lang hebben geleefd. We zouden dan samen met de mensheid vele veranderingen hebben doorgemaakt en vele grotere en kleinere kosmische nachten en manifestatiedagen hebben meegemaakt. We zouden de moeilijkheden van 36 kleinere veranderingen, 12 middelgrote van 2100 jaar, en 4 grote van 6300 jaar hebben ondergaan. We zouden dus een aanzienlijke hoeveelheid kennis hebben opgedaan van de werking en de gevolgen – positief en negatief – van de stralingswetten van het universum; we zouden weten hoe de stralingswetten verband houden met de wereld en de mensheid.

Niets van de werking van de straling en de gevolgen ervan zou ons nog onbekend zijn. We zouden heel wat afweten van de krachten die er in het universum bestaan. Onze kennis ervan zou in ieder geval voldoende zijn om ons in staat te stellen om de komende periode van 2100 jaar met gemak te voorspellen. Als we al die gebeurtenissen hadden meegemaakt die in al die lange tijd door de stralingskracht van de Logos teweeg waren gebracht, dan zouden we inmiddels erg makkelijk kunnen bepalen wanneer de nieuwe cyclus begint. We zouden van te voren weten wat we konden verwachten. Als we zo veel ervaring hadden, dan zouden we in staat zijn om bijvoorbeeld een monument te bouwen zoals de Piramide van Gizeh, zonder een spoortje speculatie of interpretatie.

De bouwers van de Piramide aan de Nijl waren mensen met zo'n Eeuwigheidbewustzijn, en dat monument is een analyse in steen van wat er te gebeuren stond in de periode van 6300 jaar die na de bouw zouden volgen. Een complete chronologie is vastgelegd in het gebruik van allerlei soorten steen, door het ontwerp en door de verschillen in hoogte en breedte van de gangen en de ruimtes. De Grote Piramide is inderdaad een voorspelling van alles dat in de komende periode van 6300 jaar gebeuren moest, tot op de dag precies – en dat alles absoluut zonder de minste speculatie, want de bouwers bouwden hem voor dat doel op een strikt wetenschappelijke basis na miljoenen jaren van onderzoek!

Als wij zolang hadden geleefd en zo veel kennis en ervaring in ons wezen hadden vergaard, dan zouden we waarschijnlijk in staat zijn, misschien niet om zo'n monument te bouwen, maar wel om een verhaal te schrijven over alles dat er gebeuren gaat in de komende periode. Als uitdrukkingsmiddel zouden we onze analyse van de tijd bijvoorbeeld als een mythe kunnen inkleden, of als een romantisch verhaal, dat we dan aan de mensen kunnen presenteren. Dit zou dan een nogal verheven verhaal zijn, natuurlijk, maar even goed een optekening van de gebeurtenissen in vele voorgaande perioden, en daarom ook van de perioden die nog moeten komen. De beschreven feiten zouden fictief zijn, maar desondanks waar, want het verhaal zou gebaseerd zijn op de kennis van de straling en de gevolgen daarvan die miljoenen jaren lang zijn geobserveerd en geverifieerd. In vol en gerechtvaardigd vertrouwen zou iedereen deze analyse aanvaarden, want de toekomst zou onvermijdelijk het bewijs laten zien dat het verhaal waar is.

Iedere periode had zo zijn eigen heilige vertellingen, en dat zal voor alle volkeren en rassen zo blijven zo lang de dualiteit bestaat. Dit zijn verhalen die inderdaad analyses zijn van oude en toekomstige gebeurtenissen, en gebaseerd op de kennis van de stralingen. Deze verhalen zullen altijd op elkaar lijken, ongeacht van welk ras, volk of tijdperk ze afkomstig zijn.

De centrale figuur kan misschien Mozes genoemd worden, of Krishna, Jezus de Christus, Boeddha of iemand anders van de Zeer Selecten, maar in werkelijkheid is het altijd dezelfde analyse van de universele wetenschap van straling. De vertellingen van alle rassen, volkeren en periodes zullen altijd fundamenteel dezelfde zijn, omdat ze aan de mensen zijn gegeven door bevrijde, absoluut verloste Entiteiten die vrijwillig het nog niet bevrijde deel van de mensheid assisteren. Als leden van het Verheven Lichaam van de Christus dienen zij het Goddelijk Plan van Bevrijding. Natuurlijk hebben deze Wezens volledige kennis van de universele wetenschap van de straling, en vanuit deze kennis prediken zij tot de nog niet bevrijde mensen zodra er een nieuwe periode aan staat te komen. Dan vertellen zij hen hoe het zal en moet zijn, hoe zij moeten reageren om bevrijding te vinden, om Verlossing te realiseren 

Wie de informatie en het advies van de Selecten vergeet kan altijd teruggrijpen naar het verhaal, want het verhaal bevat de analyse van de wetenschap van de straling. Nu zul je ongetwijfeld kunnen zien waarom de Bijbel voor ons allen zo enorm waardevol is. Dat is de reden dat de verlichte Rozenkruisers over de Bijbel zeiden: "Gezegend is hij die hem bezit; gezegend is hij die hem leest; gezegend is hij die hem begrijpt; maar bovenal is hij gezegend die hem begrijpt en er gehoor aan geeft!"

Het Boek Openbaringen in het Nieuwe Testament is ook een openbaring van de wetenschap van de cyclische stralingen.

Thenewcallgroup