De Melodie, de Musicus en het Instrument...

Heb je je al eens laten meevoeren op de diepe en warme klanken van de bandoneon of gedanst op het ritme van zijn melodie…een scala van tonen en timbres die uitstromen in één vloeiende beweging, een spel dat zich ontvouwt door het harmonieus bespelen van het instrument, door het samengaan van beide delen tot één geheel. Het is een spel van afscheiding en eenwording, het is het spel van de meester-musicus die alle registers opentrekt om tot de perfecte uitvoering te komen van zijn muziek….

De bandoneon kan niet zijn zonder zijn twee aparte toetsenborden, elk met hun specifieke tonen, zij kunnen ook niet op zichzelf bestaan. Beiden zijn nodig om de meest intense klanken te laten horen, beiden moeten bespeeld worden om de melodie tot leven te brengen, beiden horen samen voor het dienen van het doel en vormen één geheel. Soms heel dichtbij of ver van elkaar verwijderd, maken zij beiden deel uit van eenzelfde instrument door de verbinding met de balg.

Doch zonder de musicus blijft de bandoneon een dood instrument. Hij is de onmisbare schakel in het geheel, de brenger van het leven; hij creëert de melodie, schept de nuances en schenkt haar zijn kracht.                                                                         

Het instrument is slechts het middel om wat niet tastbaar is tot openbaring te brengen. Het dient alleen het doel wanneer het bespeeld kan worden en de muziek tot voedsel kan zijn voor de gehavende ziel...

Zo is het ook met de mens, hij dient in balans te zijn, een zuiver instrument te zijn om ‘bespeeld’ te kunnen worden door de grote Musicus van het Leven.

Ziel en persoonlijkheid vormen het instrument voor de Geest . Hij is de levende Bron waaruit de zuivere klanken vloeien die zich samenvoegen tot één melodie. Zonder deze Bron verdort de mens ,verstomt de muziek en wordt alles wat vorm heeft of grof en hard is, levens-loos.

Het niet tastbare overstijgt het tastbare en om de werkelijkheid te ontdekken moeten we er doorheen leren zien, de Bron leren kennen en haar zuivere water drinken en leren proeven. De smaak is zoet wanneer met zich hieraan laven kan…

Een groot en waarachtig Musicus put zijn inspiratie en kunde uit de stromende Bron. De leraar wijst slechts de weg, waarschuwt, behoedt en moedigt aan waar nodig. Er zijn vele leraren en vele methodes die wijzen naar hetzelfde doel. Slechts met vallen en opstaan leert de leerling het instrument hanteren en bespelen. Hij wordt beproefd en uitgedaagd in het vele oefenen, tot hij er meester over wordt.

In die volledige toewijding verdwijnt het onderscheid tussen het instrument, de musicus en de melodie. Alles wordt EEN in een harmonieus geheel binnen het Muziekspel dat zich gaandeweg ontwikkelt en waar men zich al dansend in verliest, in overgave aan het ritme en de melodie van het Leven…

(M) cirkelpunt

een stukje 'meesterschap' : Oblivion of Vergetelheid 

youtu.be/0adwx5hDcVs